Zadowolony:
Czarna porzeczka Lazybear to odmiana opracowana przez rosyjskich hodowców, która jest jeszcze bardziej odpowiednia do ogrodnictwa prywatnego niż do przemysłowego. Uzyskiwany przez skrzyżowanie odmian „Minai Shmyrev” i „Bredthorp”. Powstała odmiana jest mrozoodporna i daje słodką, aromatyczną jagodę. Jest wpisana do Państwowego Rejestru odmian dopuszczonych do użytku od 1995 r. Nadaje się do uprawy w regionach północno-zachodnim, środkowym, Wołgo-Wiatka i Uralu. Oznaczana przez ogrodników jako doskonała odmiana słodkiej porzeczki.
Charakterystyka różnorodności
Czarna porzeczka Lazy - odmiana deserowa, mocny, bujny krzew, osiągający 180 cm wysokości, trochę się rozpada. Pędy mocne, gładkie. Kwiaty są średnie, dzwonkowate. Odmiana późna, jagody dojrzewają w sierpniu, przez kilka okresów. Jagody są duże, bez kwaśności, mają przyjemny słodki smak, brązowo-czarny kolor, z umiarkowanie cienką skórką. Na krzaku rośnie 8-9 jagód różnej wielkości, z tendencją do opadania pod koniec krzewu. Średnia masa jagód 3,2 g. Charakterystyka plonu - 3,9 kg z krzaka. Jest zdolny do samozapylenia o 45%, z możliwością zapylenia krzyżowego z innymi odmianami, zwiększa się plon i jakość jagód. Długi okres owocowania krzewu - w sprzyjających warunkach około 20 lat. Pielęgnacja kultury nie jest trudna.
Porzeczka Leniwa
Funkcje lądowania
Najkorzystniej jest wybrać stałe miejsce na porzeczki, ponieważ po przesadzeniu przez kilka lat traci się jej plon. Miejsce preferuje wysokie, jasne, z możliwością cieniowania w ciągu dnia. Palące promienie słońca przez cały dzień nie będą pasować do kultury kochającej wilgoć. Aby uzyskać wysokie plony, krzew wymaga znacznej przestrzeni: 2 m między sąsiednimi krzewami i 1,5 metra od żywopłotu lub ogrodzenia. Czarne porzeczki odrastają od czerwonych i białych. Drzewa w pobliżu również nie będą dobrymi sąsiadami, ponieważ mogą dostarczać dodatkowych szkodników.
Gotowe sadzonki kupuje się od wyspecjalizowanych ogrodników. Krzew odmianowy wpisany do Rejestru Państwowego zaopatrzony jest w zaświadczenie o walorach odmianowych. Sadzonka powinna być zdrowa, bez uszkodzeń, wysokość około 50 cm od podstawy, z dwoma lub trzema pędami, korzenie o długości 20 cm.
Podczas transportu sadzonki starają się nie wysuszyć jej systemu korzeniowego, a jeśli tak się stanie, przed sadzeniem korzenie moczy się w wodzie do jednego dnia. Wydajność zależy bezpośrednio od jakości systemu korzeniowego. System korzeniowy kultury jest włóknisty, co oznacza brak jednego głównego korzenia w obecności wielu przypadkowych korzeni znajdujących się w ziemi blisko powierzchni. Należy to wziąć pod uwagę w rolniczych praktykach kultury: ostrożnie poluzować, zabezpieczyć korzenie przed wysychaniem przez ściółkowanie, a nawozy można rozrzucić bezpośrednio na krąg pnia.
Sadzenie porzeczek
Zaleca się ugotować dół sadzenia przed sadzeniem, aby nie został zaatakowany przez szkodniki. Kultura nie rośnie dobrze na glebach kwaśnych, do odtleniania stosuje się wapnowanie, ale lepiej jest to zrobić wcześniej w poprzednim sezonie. Sadzenie jest możliwe zarówno wiosną, jak i jesienią. Ale preferowane jest lądowanie jesienne, pod koniec września lub 3-4 tygodnie przed pierwszymi przymrozkami. Wiosną porzeczki budzą się wcześniej niż wszyscy inni, a okres sadzenia nowych sadzonek jest krótki, powstaje, gdy tylko pozwala na to gleba, ale przed pęknięciem pąków.Roślina pojawia się 2 lata po posadzeniu. W przypadku rozłożonego krzewu należy zainstalować ogrodzenie.
Funkcje pielęgnacyjne
W opisie leniwej porzeczki kultura jest uznana za bezpretensjonalną, ale przy należytej staranności wykazuje wyższy plon. Wymaga to monitorowania wilgotności gleby, ale nie przepełnienia uprawy. Pod krzak wlewa się 10 litrów wody, ostrożnie nie niszcząc gleby, 5-8 razy w sezonie. Ściółka bez użycia trocin lub podłoża iglastego.
Podczas nawożenia podczas sadzenia, w ilości 200 g superfosfatu i 50 g soli potasowej na krzak, dalsze karmienie będzie wymagane dopiero po 3 latach. Porzeczki wymagają obecności pierwiastków śladowych fosforu i potasu. Nawozy chlorowe i azotowe są stosowane ostrożnie, zwłaszcza w okresie wegetacji.
Wczesną wiosną, przed pęknięciem pąków, należy przeprowadzić badania profilaktyczne i przycinanie. Jagody pojawiają się na pędach przez 2-3 lata, podczas gdy stare gałęzie rodzą mało owoców i pobierają dużo siły od rośliny. Czarna porzeczka charakteryzuje się tym, że bez przycinania jagody sięgają coraz dalej na obrzeża gałęzi, dlatego należy usunąć zagęszczające się pędy niskiej jakości. Podejrzane, nadmiar gałęzi i liści należy przycinać przez cały sezon.
Schemat przycinania porzeczek
Szkodniki i choroby
Krzew porzeczki jest odporny na groźne choroby, takie jak antraknoza, średnio odporny na mączniaka prawdziwego, ma słabe uszkodzenie roztoczy, nieznacznie narastające w starym buszu.
Zwalczanie innych, mniej groźnych szkodników można prowadzić przy pomocy preparatów biologicznych, opryskując napary z roślin np. Nagietka, gorczycy, skórki cebuli.
Zalety i wady odmiany
Zalety odmiany to słodki deserowy smak jagód, odporność na choroby oraz wysoka mrozoodporność do -340C. Wszechstronność i bezpieczeństwo plonowania przez kilkadziesiąt lat odznacza się również pozytywną jakością odmiany. Leniwa porzeczka pochodzi z faktu, że dojrzewanie jagód rozpoczyna się później niż odmian wczesnych i średnio dojrzewających, co okazuje się zaletą, gdy owoce można zjeść pod koniec lata.
Zbiory porzeczek Leniwy
Drobne wady obejmują nierównomierne dojrzewanie i nierówną wielkość jagód. Niska transportowalność owoców ze względu na znaczną miękkość miąższu i średnią cienkość skórki.
